Podstawowymi metodami oceny i obrazowania narządów miednicy mniejszej u kobiet są badania ginekologiczne, cytologiczne i ultrasonograficzne, zaś u mężczyzn – badanie ultrasonograficzne. Jednak ze względu na wysoką jakość dostarczanych obrazów oraz możliwość obrazowania wielopłaszczyznowego, coraz częściej są one uzupełniane o rezonans magnetyczny miednicy mniejszej. Do głównych wskazań do jego wykonania zalicza się diagnostyka:
- zmian w jajnikach i jajowodach (u kobiet),
- endometrioza (u kobiet),
- łagodnych i złośliwych zmian nowotworowych szyjki i trzonu macicy (u kobiet),
- nowotworów gruczołu krokowego (u mężczyzn).
Rezonans magnetyczny miednicy mniejszej jest szczególnie przydatny w wykrywaniu zmian we wczesnym stadium oraz do oceny stopnia zaawansowania przy kwalifikowaniu do odpowiedniej terapii. W niektórych przypadkach rezonansu magnetycznego miednicy mniejszej pacjent tuż przed badaniem może zostać poproszony o wypicie wody. Badania nie wykonuje się m.in. u kobiet w I trymestrze ciąży oraz osób z rozrusznikami serca czy wszczepionymi metalowymi zespoleniami.