Mianem polineuropatii określa się kliniczne zespoły uszkodzeń nerwów obwodowych, splotów nerwowych i korzeni nerwowych. Wyróżnia się różne rodzaje polineuropatii (np. cukrzycowa, ciążowa, alkoholowa, dziedziczna, immunologiczna, polekowa), a do przyczyn choroby zalicza się m.in. działanie toksyn zawartych w alkoholu, niedobór witaminy B12, wpływ czynników genetycznych czy choroby immunologiczne. Polineuropatia posiada jednak szereg wspólnych objawów:
- niedowład mięśni wraz z nich zanikiem,
- upośledzenie czucia,
- mrowienie i drętwienie różnych części ciała,
- bóle neuropatyczne w kończynach,
- sinienie i rogowacenie skóry,
- nadmierna potliwość.
Jedną z najczęściej wykorzystywanych metod diagnostyki polineuropatii są badania ENG (elektroneurograficzne) określonych nerwów oraz badania EMG (elektromiograficzne) poszczególnych mięśni. Badanie ENG pozwala na ocenę przewodnictwa oraz stopnia ewentualnych uszkodzeń w nerwach obwodowych, zaś badanie EMG – funkcjonowanie mięśnia. W obu przypadkach do stymulacji wykorzystuje się bezpieczny dla pacjenta prąd elektryczny o niewielkim natężeniu. Badania nie wymagają szczególnych przygotowań (należy jedynie zrezygnować z nakładania kremów czy maści na badany obszar ciała), nie wykonuje się ich u osób posiadających rozruszniki serca oraz przyjmujących leki przeciwzakrzepowe.